Close
جستجو

از شارژ گوشی ها بیشتربدانیم

از شارژ گوشیها بیشتر بدانیم

اطلاعاتی مفید از شارژ کردن گوشی ها

پورت USB سال های بسیاری است که با ماست. اما در همین اواخر بوده که از این پورت برای شارژ کردن دستگاه ها استفاده می شود. این دستگاه په تبلت باشد، چه گوشی هوشمند و چه پخش کننده چندرسانه ای، شارژ آن بسیار ساده تر از گذشته انجام می شود. اکنون حتی مک بوک هم با کامپیوترهای دیگر شارژ می شود!

برق USB برای شارژ را می توان از منابع مختلفی به دست آورد؛ مثلا می توانید دستگاه خود را به کامیپوتر یا حتی تحت شرایطی به تلویزیون وصل کنید.

آداپتورهای شارژ USB بسیاری هم روانه بازار شده اند و شاید شما هم چند تایی از آن ها را در خانه داشته باشید که از وسایل قدیمی به جا مانده اند. البته همه پورت ها وآداپتورهای USB یکسان نیستند و مثلا اگر شارژر گوشی موبایل خود را به تبلت خود وصل کندی با سرعت بسیار کمی شارژ خواهد شد. دلیلش این است که آمپر این شارژرها یکسان نیست.

آداپتورها و منابع شارژ

تفاوت اصلی بین منابع شارژ کننده USB، چه پورت های کامیپوتری باشند و چه شارژرهای آداپتوری، میزان آمپر و ولتاژ آنهاست. برای مثال شارژری که با آی فون عرضه می شود خروجی برق 5 ولت و یک آمپر دارد. شارژر آی پد برای 5.1 ولت و 2.1 آمپر دارد، که این بیشتر بودن به دلیل بزرگ تر بودن باتری آی پد است.

همچنین شارژر Quick Charge شرکت Qualcomm هم هست که با چند مدل گوشی هوشمند سازگار است، از جمله برخی از آن ها که با مدل خاصی از پردازشگر Snapdragon کار می کنند. Quick Charge می تواند تا 9 ولت و 2 آمپر خروجی بدهد و به این ترتیب سرعتش 75 درصد بیشتر از یک شارژر 5 ولت و 2 آمپری است و باتری، بسیار سریع تر شارژ می شود.

اما پورت USB خود کامپیوترها معمولا توان بسیار کمتری دارد. یک پورت USB احتمالا حدود 500 میلی آمپر (5.0 آمپر) خروجی می دهد، و یک پورت USB 3.0 خروجی تا 900 میلی آمپر (9.0 آمپر) دارد. خروجی هر دو هم 5 ولت است.

این ها البته در حالت کلی هستند و روی برخی مادربوردها و پورت های USB ای تعبیه شده که توان بیشتری دارند و سریع تر شارژ می کنند و ممکن است خروجی شان تا 1.5 آمپر برسد.

برای مثال قابلیت Ai Charge ایسوس باعث می شود پورت های USB تا 1.2 آمپر خروجی داشته باشند، و برخی پورت های USB روی مادربوردهای MSI هم قابلیت Super Charge دارند. بسیاری از مادربوردها حتی در حالت خاموش بودن کامپیوتر هم اجازه شارژ شدن ابزارها از طریق پورت هایشان را می دهند.

اما هاب های USB دردسرهای خود را دارند. حتی آن هاب هایی که آداپتور خاص خود را دارند و می توان آن ها را به پریز برق متصل کرد هم شاید در هر پورت USB تنها 500 میلی آمپر فراهم کنند و شاید تنها یکی از پورت های آن ها بتواند آمپر بیشتری بدهد. برای این که بدانید هاب USB شما چه وضعیتی دارد باید دفترچه مشخصات آن را بخوانید.

همچنین شارژرهای سیار را هم داریم (که به آن ها پاوربانک هم گفته می شود). بسیاری از این شارژرها دو پورت USB دارند؛ یکی با نام 1A و دومی با نام 2A، همان طور که ممکن است انتظار داشته باشید، سرعت شارژ 2A بیشتر است و بهتر است تنها زمانی از 1A استفاده کنید که نیاز دارید دو دستگاه را هم زمان شارژ کنید. دستگاهی که می خواهید شارژ کنید و این که آن دستگاه چه توانی از شارژر می کشد هم روی سرعت شارژ تاثیرگذار است. متصل کردن یک تبلت که طراحی شده که با برق 5 ولت، 1.5 آمپر کار کند به یک آداپتور 5 ولت، 2 آمپری باعث نمی شود که شارژ سریع تر انجام شود، چون چنین تبلتی معمولا تنها 1.5 آمپر از توان را مصرف می کند تا برق مصرفی خطرناک نباشد.

شارژ بی سیم

اکنون می توان دستگاه ها را بدون نیاز به کابل شارژ کرد. شارژ بی سیم امکانی است که اخیرا در اختیار کاربران قرار گرفته است. محبوب ترین استاندارد شارژ بی سیم (که به آن شارژ القایی هم گفته می شود) Qi نام دارد (که «چی» تلفظ می شود). شرکت هایی مانند ال جی، سامسونگ، نوکیا، موتورولا و سونی گوشی های هوشمند و تبلت هایی ساخته اند که قابلیت شارژ بی سیم را دارند.

همچنین یک استاندارد دیگر به نام Rezence از سوی A4WP (اتحادیه شارژ بی سیم) عرضه شده است. A4WP قرار است به زودی با اتحادیه PMA ادغام شوند و استانداردی قوی تر بسازند که با «چی» رقابت کند.

شارژرهای بی سیم معمولا از یک صفحه تشکیل می شوند که داخلش سیم پیچ قرار دارد و دستگاهی که می خواهید شارژ کنید را روی آن صفحه قرار می دهید. این روش شارژ کردن راحت تر و گاهی سریع تر است. البته شارژرهای بی سیم هم وات های متفاوتی را ارایه می کنند. حالت «توان پایین» چی تا 5 وات توان ارایه می کند.

شارژرهایی مانند Google Nexus Wireless Charger می توانند تا 9 وات فراهم کنند؛ آن ها تا 5 ولت و 1.8 آمپر خروجی دارند. با این شارژر، Nexus 5 سریع تر از آداپتور USB شارژ می شود که جریان برق آن 1.2 آمپر است. همچنین استاندارد توان متوسط (120 وات) برای چی آمده و استاندارد توان بالا (1 کیلووات) هم در راه است که البته برای دستگاه هایی مانند تجهیزات آشپزخانه ساخته شده است.

فناوری Rezenece از این جهت جالب است که از طنین (رزونانس) به جای القای برق استفاده می کند. در حالت شارژرهای القایی، دستگاه باید به شکل دقیقی روی صفحه قرار بگیرد تا شارژ شود. اما Rezence چندان توجهی به محل قرارگیری دستگاه ندارد. همچنین این فناوری می تواند تا 50 وات برسد و به این ترتیب حتی توان شارژ کردن باتری های نوت بوک را هم دارد.

اینتل یکی از اعضای A4WP است و اعلام کرده که انتظار دارد تا یک سال آینده نوت بوک هایی به بازار بیایند که از شارژ بی سیم استفاده می کنند. صفحه شارژ Rezence می تواند از آن سوی سطوح ضخیم هم کار شارژ را انجام دهد و به این ترتیب می توان یک شارژر Rezence را زیر میز نصب کرد.

شارژ آی پد چقدر طول می کشد؟

برای محاسبه این که وات های مختلف چه معنایی دارند به جدول زیر توجه کنید. این جدول نشان می دهد که هر شارژر چه جریان و ولتاژی دارد و با استفاده از آن چقدر طول می کشد که یک آی پد شارژ شود:

جریانولتاژواتزمان شارژ
با پورت500 میلی آمپر5 ولت2.5 وات24 ساعت
با شارژر آی فون1 آمپر5 ولت5 ولت12 ساعت
با شارژر آی پد2.1 آمپر5.1 ولت12 وات5 ساعت

همان گونه که می بینید، بهترین راه برای شارژ کردن آی پد وصل کردن آن به شارژر مخصوص آی پد است. اگر آی پد را به پورت USB کامپیوتر وصل کنید باید یک روز صبر کنید تا کاملا شارژ شود. همچنین شارژر آی فون بیش از دو برابر زمان لازم دارد تا یک آی پد را شارژ کند.

اپل اعلام کرده که شارژر آی فون 5 وات است، هرچند که با استفاده از یک وات متر مشخص می شود که توان آن در هنگامی که آی پد خاموش است 3.7 وات است. زمانی که آی پد روشن می شود توانی که از شارژر گفته می شود 6.7 وات است، اما معنی اش این نیست که سرعت شارژ بالاتر می رود، چرا که بخشی از توان مصرفی صرف روشن بودن و اجرای برنامه های آی پد می شود.

در هنگامی که آی پد با شارژر خودش شارژ می شود، چه خاموش باشد و چه روشن، عملا 12.7 وات توان مصرف می شود. نکته جالب دیگر این است که شارژر خود آی پد آن را سریع تر شارژ می کند. برای مثال شارژر Nvidia Shield Tablet که 5.2 ولت و 2.1 آمپر خروجی دارد تا قاعدتا توان اندکی بیشتری نسبت به شارژر خود آی پد تولید می کند، اما آی پد در حالت روشن از آن تنها 6.7 وات و در حالت خاموش تنها 3.6 وات توان می کشید؛ انگار که به شارژر آی فون وصل شده باشد. به این ترتیب زمان شارژ تقریبا دو برابر شد.

در هنگامی که آی پد را به کامپویتر وصل می کنید، اگر صفحه آن را روشن کنید شارژ آن قطع می شود. اما در هنگامی که صفحه خاموش باشد شارژ عملا انجام می شود، هرچند که بسیار کند. خاموش کردن آی پد باعث می شود سرعت شارژ تا حد اندکی افزایش پیدا کند.

آیا شارژ بی سیم کندتر از شارژ با سیم است؟

در تست شارژ کردن یک Nexus 5 با یک شارژر Qi بی سیم و یک آداپتور 5 ولت، 1 آمپر مشخص شد که نتایج این دو بسیار به هم نزدیک است. Nexus 5 در حالت استفاده از آداپتور و کابل 5.3 وات توان کشید، در حالی که در شارژر Qi توان مصرفی 4.8 وات بود. شارژ کردن بی سیم اندکی کندتر است و البته این مزیت را دارد که لزومی ندارد که هر بار که بخواهید دستگاهتان را شارژ کنید آن را به کابل وصل کنید.

آیا ممکن است شارژ باعث آسیب دیدن باتری شود؟

یک نگرانی کلی در زمینه شارژ وجود دارد؛ این که آیا توان شارژر بیشتر از توانی است که باتری دستگاه می تواند تحمل کند؟ اگر یک گوشی به شارژر یک تبلت وصل شود چه اتفاقی می افتد، آیا باتری اش منفجر می شود؟ یا باتری خراب می شود؟

در دستگاه های مدرن معمولا چنین اتفاقی نمی افتد. اگر یک دستگاه که توان کمتری نیاز دارد، مانند یک آی فون را به یک آداپتور با توان بالا، مانند آداپتور تبلت وصل کنید احتمالا اتفاق بدی نخواهد افتاد.

حتی ممکن است شارژ آی فون سریع تر انجام شود چون آی فون توان این را دارد که توانی که کمی بیشتر از آداپتور خودش است را از شارژر بکشد. معمولا دستگاه ها بیشتر از آن چه که توان مصرفی شان باشد از شارژر توان نمی کشند. البته ممکن است این اتفاق در برخی دستگاه ها نیفتد و برای آن ها مشکل پیش بیاید.

البته این را باید در نظر داشت که آداپتورها از یک کشور به کشور دیگر ممکن است فرق کنند و ممکن است آداپتور شما یا با برق کشوری دیگر کار نکند، یا این که دچار مشکل جدی شود. در هنگام مسافرت به خارج از کشور حتما به این نکته دقت کنید.

به نقل از ماهنامه رایانه خبر.